Święta to wyjątkowy czas, bo staramy się dbać o naszą tradycję i obyczaje. Wyjątkowo pięknie dekorujemy dom i stół. Dlatego zachęcamy Was do fotografowania!
Zróbcie zdjęcie wyrobów Persjarni w Waszej świątecznej dekoracji i wyślijcie je do nas. Liczymy na Waszą pomysłowość.
Zdjęcia przysyłajcie na adres info@persjarnia.com. Przesłanie zdjęć oznacza zgodę na ich publikację na stronie Persjarni oraz Paul Zambrzycki. My umieścimy je na fanpage Persjarni i Paul Zambrzycki i będziecie mogli je lajkować do 15 stycznia 2018 r.
16 stycznia ogłosimy zwycięzcę, który zbierze w sumie najwięcej polubień. W nagrodę dostanie dowolnie przez siebie wybrany bieżnik.
Muzeum Zamek rozpoczęło zajęcia edukacyjno-warsztatowe, „Przepasani pasem kontuszowym, moda Polski szlacheckiej”, skierowane do uczniów klas 1-5 szkół podstawowych podczas których opowiadamy o polskiej modzie szlacheckiej, a w szczególności o jednym z atrybutów stroju, o pasie kontuszowych.
Ozdobą stroju szlacheckiego już od XV wieku był pas kontuszowy, a w XVIII stuleciu pas był uznawany za jeden z najpiękniejszych elementów Stroju Narodowego Polaków.
Uczniowie podczas zajęć zwiedzają wystawę czasową pt. „Pasy kontuszowe, atrybut polskiego stroju szlacheckiego”, w całości poświęconą pasom kontuszowym i makatom buczackim, produkowanym współcześnie w Persjarni Zambrzyckich. Mają też okazję zobaczyć oryginalny pas z XVIII wieku. Przygotowana jest także prezentacja multimedialna, dużo radości sprawia uczestnikom możliwość opasania się kilkakrotnie pasem, dzięki temu mogą wyobrazić sobie jaką sztuką było wiązanie takiego psa. Natomiast warsztat plastyczny to projektowanie i zdobienie już własnej miniatury pasa, którą uczniowie zabierają ze sobą do domu. Atrakcją jest możliwość malowania długiego na 4 metry zamkowego pasa kontuszowego.
Pasy kontuszowe uznawano za najbardziej malowniczy element polskiego stroju szlacheckiego, ich piękno mogliśmy podziwiać w Muzeum Zamek w Oświęcimiu podczas otwarcia wystawie czasowej pt. „Pasy Kontuszowe, atrybut polskiego stroju szlacheckiego”. O historii, znaczeniu i wartościach narodowych pasów kontuszowych opowiedziała nam Anna Lebet-Minakowska, kustosz Muzeum Narodowego w Krakowie, w wykładzie „Pasy kontuszowe jako przejaw mody, wyznacznik przynależności społecznej, bogactwa i patriotyzmu.”
Pan Przemysław Zambrzycki, właściciel persjarni oprowadził nas po ekspozycji, opowiadając o produkcji pasów kontuszowych, o mozolnym dobieraniu i łączeniu osnów oraz sposobie tkania. Nie zabrakło pokazu opasania psem kontuszowym.
Nie zabrakło i oryginału – na wystawie można zobaczyć pas z XVIII wieku, ze zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Krakowa.
Wystawę będzie można zwiedzać do 14 stycznia 2018.
W sklepiku muzealnym są do nabycia bieżniki na stół i ławę oraz stylizowane na wzór tradycyjnych pasów kontuszowych, pasy do smokingu i marynarki z muszkami z Persjarni Zambrzyckich.
Pasy kontuszowe były nieodzownym elementem męskiego ubioru narodowego w Rzeczypospolitej, noszono je już od połowy XVI wieku, ale szczególną popularność, znaczenie i charakterystyczną formę zyskały dopiero w wieku XVIII. Utkane z jedwabiu, lśniły złotem, zachwycały kunsztem wykonania i subtelnie dobraną kolorystyką. Były świadectwem bardzo wysokich umiejętności wykonujących je rzemieślników w manufakturach zwanych PERSJARNIAMI.
Pasy uznawano za najbardziej malowniczy element stroju, ich piękno będziemy mogli podziwiać w Muzeum Zamek w Oświęcimiu na wystawie czasowej pt. „Pasy Kontuszowe, atrybut polskiego stroju szlacheckiego”.
Otwarcie wystawy odbędzie się 23 listopada 2017 o godzinie 17.00.
Na ekspozycji będzie można zobaczyć oryginalny pas ze zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, jak i współcześnie wykonywane pasy pochodzące z Persjarni Zambrzyckich, a także repliki strojów z pracowni Justyny Sepiał Rychlik „Mme Chantberry” i broń z epoki.
Otwarciu towarzyszyć będzie:
Wykład Anny Lebet-Minakowskiej (Kustosz Muzeum Narodowego w Krakowie – dział rzemiosła artystycznego Muzeum XX Czartoryskich) pt. „Pasy kontuszowe jako przejaw mody, wyznacznik przynależności społecznej, bogactwa i patriotyzmu.”
Oprowadzi nas po wystawie pasjonat historii i twórca Persjarni, Przemysław Zambrzycki.
Żywe Muzeum, czyli grupa rekonstruktorów strojów dawnych – pracownia „Mme Chantberry” i grupa Krynolina zaprezentują stroje z epoki.
Wystawa czynna będzie do 14 stycznia 2018 roku.
PAS KONTUSZOWY
Ważnym dodatkiem do odzieży polskiego szlachcica był pas. Od XV w. popularne były w Rzeczypospolitej pasy tekstylne wykonywane z taśm i plecionek. Droższe pasy jedwabne sprowadzano od XVI w. ze Wschodu. W XVIII stuleciu pas kontuszowy był nieodzownym elementem reprezentacyjnego stroju szlacheckiego, który wykształcił się w latach 30-40 XVII w. i składał się z żupana, kontusza, spodni z nogawkami wpuszczonymi w buty oraz kołpaka podszytego futrem. Pas mówił wiele o właścicielu, o jego statusie społecznym i materialnym. Określał także wyznanie. Był również narzędziem komunikacji. Jego kolor sygnalizował czasy wojen i czas pokoju.
Pasy kontuszowe, sprowadzane z Persji i Turcji, wykonywano z jedwabiu, często przetykając je złotą nicią. W związku z coraz większym popytem na pasy kontuszowe w Rzeczypospolitej powstały manufaktury specjalizujące się w ich produkcji, zwane persjarniami. Tkactwem trudnili się Ormianie, którymi opiekowali się magnaci. Najbardziej znane persjarnie działały w Słucku, Grodnie, Kobyłkach i Lipkowie (Warszawa). Pasy powstawały też w Krakowie i Gdańsku.
Wystawa pasów kontuszowych w Jaroslawskim Opactwie już pracuje. Do końca września 2018 roku można będzie obejrzeć pasy kontuszowe i inne tkaniny ozdobne produkowane przez Persjarnie Zambrzyckich.
Zapraszamy na krótki reportaż o Ormianach, pasach kontuszowych i nowej modzie męskiej. Oglądajcie od 1,40 minuty!
W tym wydaniu „Halo Polonia” powiemy m.in. o Ormianach i ich roli w Rzeczpospolitej – warto przypomnieć, ze są już w Polsce 650 lat | Będzie też o zbliżającym się koncercie pieśni patriotycznych w Krakowie – „Narodowi i Ojczyźnie organizowanym w przeddzień Święta Niepodległości | W cyklu z Polonią w świat przeniesiemy się do Mongolii, Chin i Tybetu | Powiemy też o VIII edycji szlachetnej akcji Wielcy Małym – artyści pomagają zwierzętom przed zimą | Zaprosimy również na występ i zarekomendujemy nową płytę Wojciecha Majewskiego „Nie było lata”.
Wystawa jest eksponowana w Muzeum Historii Przemyślu w Opatówku.
Otwarcie się odbyło 6 października 2017 roku.
Przez wieki ozdobne wyroby tekstylne obecne wykonywane w różnych technikach, cechowała mozolna, czasochłonna praca ręczna. Z uwagi na ten charakter dostępność społeczna wzorzystych jedwabi, makat czy tapiserii była ograniczona. Radykalne zmiany przyniósł wiek XIX i rewolucyjny wynalazek Josepha Marie Jacquarda (1752-1834), opatentowany w 1805 r. Ten skromny tkacz z Lyonu, który chciał po prostu ulżyć ciężkiej pracy swych kolegów, nie przypuszczał zapewne jak zawrotną karierę zrobi jego genialny system zero-jedynkowy – program zapisany na perforowanych kartach – sterujący nitkami osnowy, w celu utworzenia przesmyku w krośnie. Było to pierwsze w historii zastosowanie programu, sterującego pracą maszyny. Wkrótce perforowane taśmy – pierwsze nośniki pamięci – znalazły zastosowanie poza tkactwem, we wszystkich dziedzinach włókiennictwa (dziewiarstwie, hafciarstwie, koronkarstwie maszynowym) i innych gałęziach przemysłu (programowanie obrabiarek), po kulturę (np. urządzenie do sterowania stenografią w teatrze). Posłużyły wreszcie jako pamięć pierwszych komputerów w XX w.
Technika żakardowa stworzyła nowe możliwości w produkcji tekstylnej, zmieniając wzornictwo i wzbogacając asortyment zwielokrotniła produkcję, wpłynęła na obniżenie cen i pojawienie się nowych odbiorców obok dotychczasowej arystokracji. Na warsztatach żakardowych od Lyonu poprzez Łódź aż do Tokio, zaczęto tkać wzorzyste tkaniny odzieżowe, obiciowe, makaty, serwety, obrusy, a nawet gobeliny i tapiserie.
Wystawa „Żakardy. Dzieła sztuki użytkowej XIX – XXI w.” prezentowana w Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku ma przybliżyć zarówno technikę żakardową – zastosowaną w produkcji tekstyliów – jak i poprzez wybrane przykłady – wytwory europejskiego przemysłu i osiągnięcia polskiej tkaniny artystycznej. Zwiedzając wystawę możecie Państwo zobaczyć jaką drogę należy przejść, by stworzyć tkaninę żakardową (od projektu plastycznego, technicznego, łańcucha kart do gotowego wyrobu). Poznacie przykłady różnych rodzajów dzieł tekstylnych, jakie były modne i lansowane od XIX w. do naszych czasów. Od żakardowej kopii jednej z najsłynniejszych tapiserii europejskich z przedstawieniem alegorii zmysłu słuchu wg XV-wiecznej serii „Dama z jednorożcem” (ze zbiorów Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi) poprzez ogromnie popularne w wieku XIX i XX tkane portrety sławnych ludzi, widoczki w stylu japońskim, makatki z scenami rodzajowymi do wzorzystych jedwabiów, tkanych na potrzeby liturgii, eksplorujących różne formy historyczne.
Na wystawie nie mogło zabraknąć kontynuatorów idei żakardów buczackich oraz spadkobierców „Ładu”. Buczackie makaty oraz pasy kontuszowe w XXI w. oferuje nam persjarnia Pana Pawła Zambrzyckiego, który pragnąłby, aby żakardowy pas był znakiem rozpoznawczym każdego Polaka. Dla zachowania materialnej spuścizny ładowskiej oraz jej upowszechniania w społeczeństwie, zasłużył się Pan Dariusz Makowski, prowadzący obecnie Fundację Manufaktura Królewska w Warszawie.
Obiekty prezentowane na wystawie pochodzą ze zbiorów:
Muzeum Historii Przemysłu
Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi – współorganizatora
Instytutu Architektury Tekstyliów Politechniki Łódzkiej – współorganizatora
Muzeum Warszawy
Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej
Muzeum Sztuki Użytkowej oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu
Muzeum Mazowsza Zachodniego w Żyrardowie
Muzeum Lniarstwa w Żyrardowie
Fabryki Wyrobów Runowych „Runotex” w Kaliszu
Persjarni Zambrzyckich w Kuźni Raciborskiej
Fundacji Manufaktura Królewska w Warszawie
Ze zbiorów prywatnych: dr Doroty Taranek, artysty plastyka Elżbiety Nawrockiej – Stanieckiej, Ewy Soszko – Dziwisińskiej, Karola Otto.
U progu naszej przygody z pasami i makatami buczackimi zostaliśmy dostrzeżeni i zaproszeni do zorganizowania wystawy prezentującej nasze tkackie osiągnięcia. Był to dla nas wielki zaszczyt i wyróżnienie. Trochę obawialiśmy się tego przedsięwzięcia. Tym bardziej, że wystawa miała okazać się pierwszą publiczną prezentacją naszego dorobku.
Pracownik Sosnowieckiego Centrum Sztuki – Zamek Sielecki Pan Rafał Bryła (kurator, historyk) był organizatorem wystawy naszych pasów i makat. Na wystawie mogliśmy zobaczyć wyroby Persjarni z całkiem innej perspektywy. Charakterystyczny element szlacheckiego ubioru został potraktowany, jako główny obiekt ekspozycyjny. Taka prezentacja pasów i makat pozwoliła uczynić z nich ciekawe i niebanalne eksponaty, które mogą być znakomitą dekoracją wnętrz. W ekspozycyjnym świetle tkaniny ukazały cały swój urok, blask, subtelne kontrasty i zestawienia kolorystyczne.
Organizatorzy, zwiedzający i my, którzy znamy te tkaniny dosłownie na wylot, zostaliśmy oczarowani i zaskoczeni sposobem prezentacji pasów i makat.
Sporą atrakcją wystawy był zrekonstruowany ubiór narodowy z XVIII w., który został przepasany pasem „Hetman”. Rekonstrukcja ubioru pochodziła z pracowni Pani Justyny Sepiał-Rychlik Mme Chantberry Kostiumologia i Krawiectwo Artystyczne.
Uroczyste otwarcie wystawy odbyło się 13.01.2017 r., wystawa trwała od 14.01. do 2.03.2017 r.
Wystawie towarzyszyły liczne wydarzenia m.in. kuratorskie oprowadzanie po wystawie oraz wykłady:
15.02.2017 – „Pas kontuszowy – jako etniczny wspólny mianownik w Europie Centralnej” – Przemysław Zambrzycki
1.03.2017 – „Pasy kontuszowe – ozdoba, wyznacznik statusu społecznego czy manifestacja patriotyczna?” – Anna Lebet-Minakowska, kustosz Działu Tkanin w Muzeum Narodowym w Krakowie
Serdecznie dziękujemy Sosnowieckiemu Centrum Sztuki – Zamek Sielecki w Sosnowcu za zorganizowanie wystawy. Dla nas to było bardzo ważne wydarzenie.
Jeśli jesteście Państwo zainteresowani prezentacją naszych wyrobów w swoich Muzeach i innych placówkach kulturalnych to serdecznie zapraszamy do współpracy.
Wystawe Pasow Kontuszowych i Makat Buczackich z Persjarni Zambrzyckich zorganizowal Historyk Zamku Sieleckiego – Pan Rafał Bryła.
Wystawa otwarta od 13 Stycznia 2017 do 5-go Marca w Zamku Sieleckim (Sosnowieckie Centrum Sztuki na Zamkowej, 2).
Program wystawy przewiduje szereg wykladow na temat tkanin ozdobnych w historii RzeczyPospolitej. Kulminacyjnego wykladu udzieli Pani Anna Lebet-Minakowska (Kustosz Dzialu Tkanin Muzeum Narodowego w Krakowie) dnia 1-go marca o godzinie 17:00 (temat wykladu: Pasy Kontuszowe – ozdoba, wyznacznik statusu czy manifestacja patriotyzmu).
Pani Justyna Sepiał-Rychlik wypozyczyla na wystawe przyklad Polskiego Stroju Narodowego – jedno z licznych dziel jej Pracowni Stroju Historycznego.
